İş yok! İşsiziz diye yakınanlara bakmayın.

Yapacak iş olmadığı için parasını altına yada gayrimenkule bağlayanlara da inanmayın.

İş yok diyen tembel yada iş beğenmeyen, parasını altına yada gayrimenkule bağlayan da iş bilmeyendir.

Urfa’dan yıllık en az 100 trilyonluk mobilya harcaması il dışındaki imalata gidiyor dersem inanır mısınız?

Urfa gibi inşaat sektörünün Türkiye ortalamalarının üzerinde olduğu bir şehirde geçen yıl 15 bin ev satılmış. Bu evlerin 12 bin adedi sıfır daire. Yani inşaattan yeni çıkmış.

Peki inşaattan yeni çıkan bir ev için neler gerekli?

Başta gelen Urfa’da imal edilebilen mutfak, banyo, yatak odası dolapları, vestiyerler ve gömme dolaplar elbette.

Yaklaşık bir aydır yeni taşındığımız evde gömme dolap, vestiyer, banyo dolapları yaptırmak için mobilya imal eden esnafla görüşmeye çalışıyorum. Biri yaklaşık iki ay sonrasına gün veriyor, diğeri bir aydan önce yapamam diyor. Yani adamlar bir iki ay sonrasına ancak işi gündemlerine alabiliyorlar. Gündemlerine aldıkları iş için de asgari 5-6 bin TL tutan meblağın bir kısmını peşin olarak istiyorlar.

Mobilya imalatçılarımızın işleri neredeyse senenin 12 ayı bu seviyede.

Allah daha çok etsin.

Daha erken bir tarihe işimi yapar umuduyla tanıdık bir mobilyacı ile görüştüm. O da en erken bir ay sonra işime başlayabileceğini ve 10-15 gün sonra montaj yapabileceğini söyledi.

Ekonomik durumundan, halinden vaktinden az çok haberdar olduğum bu dostumuza işin perde arkasını sordum.

Dedi ki, hamdolsun işimiz çok yoğun. Aldığımız işleri yetiştiremiyoruz. Ama bir sıkıntımız var, çalıştıracak eleman bulamıyoruz. Haftalık 300-400 liraya işçi çalıştırmak istiyoruz ama kimse yine çalışmıyor.

Arkadaş, iş yetiştirememesini eleman olmamasına bağlasa da benim gördüğüm durum daha farklıydı. Haftalık 300-400 liraya yetişmiş eleman çalıştırmak isteyen ustamız, aslında bu paradan daha fazlasını verebilecek kapasiteye sahip. Mobilya imalatında emek yoğun olduğu için malzeme maliyetleri üretimin en fazla yüzde 25’idir. Kalifiye eleman çalışmamasının nedeni paradan başka bir şey değil. Oysa çalıştırdığı elemanın sigortasını yatıran, ücretini dolgunca veren imalatçılar oldukça hızlı ve güzel iş çıkarabiliyorlar.

Bizimkisi bir kendisi, bir de işten anlamayan kardeşiyle işi götürmeye çalışıyor. Bir yandan gidip siparişlerin ölçüsünü alacak, bir yandan malzeme temin edecek, bir yandan kesim ve imalat yapacak, bir taraftan montaja gidecek.. Böyle olunca bir günde çıkarabileceği işi ancak 10 – 15 günde zor çıkarıyor.

Urfa’da bir yılda 15 bin yeni ev satılmışsa bu evlerin mutfak, banyo, gömme dolap, vestiyer gibi ihtiyaçlarının tutarı minimum 5 -10 bin TL arasında. Ortalamasını 7 bin 500 TL’den alırsak işin yıllık cirosu 112,5 milyon TL’dir. Üretim maliyetleri düşünce geriye kalan tutar 85 milyon TL sadece emek karşılığıdır ki, bu paranın tamamının Urfa’da kalması gerekir. Bu para Urfa’da kalmış olsaydı sektör bugün devasa yatırımlar yapmış olurdu. Urfa’daki imalattan memnun olmayan tüketici, dolaysıyla fabrikasyon imalata, markalara yöneliyor ve burada ödeyeceği bedelin en az 3-4 mislini bu firmaların işlerine ödüyor.

İş fikirleri konumuza bugün de mobilya sektörünü kısaca değerlendirerek devam ettik.

Konu detaylı incelendiğinde, verdiğimiz rakamlar ve ciroların bunun çok daha fazla üzerinde olduğu ortaya çıkacaktır. İş yapmak isteyenlerin bu sektöre mercek tutmasında fayda var.