“Su götürme işi” uzun bir hikâyedir…

        Sanırım 9 yıl önceydi Özel İdare, yaptığı projede DSİ’yi bertaraf etmiş, projeyi kendisi hazırlamıştı.

        Tünel çıkış ağzından su boruları döşenecek, OSB’ye su taşınacaktı.

        Taşınan sudan yoldaki 17 köye de verilecek- Ti…

        Balıklıgöl, Halil-ür-Rahman kurumaktan kurtulacak, göllere su verilecek-Ti…

        Karakoyun deresinden su akıtılacak kayıklar Karakoyun’da yüzecek-Tİ…

       Tİ’ye aldılar bizi Tİ’ye…

       Su götürme, boruları döşeme işinin üstünden 3 seçim, 3 belediye başkanı 4 vali geldi geçti.

       Ama ne gelen su var, ne de yüzen kayık…

       Hatırlayın!

       OSB’ye çekilecek 17 kilometre borunun 10-12 kilometresi döşendi.

       Elde kaldı? 5 Km.lik boru

       Dediler ki; yapımı tamamlanan 12 kilometrelik boruya su basalım.

       Bastılar, döşedikleri boruya su!

       Beklediler su yok!

      Bir daha bastılar, YOK! Su yok!

      Bu arada müfettişler geldi, inceleme raporları hazırlandı, siyasal olarak bu olay üzerinden vuruşmalar yapıldı.

      Ama kentin ekonomi âlemi sessizce izledi.

      Nihat Çiftçi geldi?

      Artık ellinde Topçu Meydanı gibi tavanı sökülen, tabanı akan bir proje daha vardı.

      OSB’ye su verilmesi gerekliydi, elzemdi.

      Elde kalan 5 kilometrelik boru vardı ya, heba olmasın, dediler.

      “Kalan 5 kilometreyi de biz döşeyelim.”

      Döşenmiş 12 kilometre boruya bir daha su bastılar.

     Su yok!

     “Olsun” dediler. Su gelmezse de biz kalan 5 kilometreyi döşeyelim baktık olmuyor 12 kilometreyi baypas eder, yeniden ihaleye çıkarır suyu OSB’ye götürürüz suyu.

     Düşünün ki eski döşenen borunun suyun bir kısmı OSB’ye ulaşmış, kalanı yer altı sularına kaçaklardan karışıyor.

     N’olacak? DEDAŞ’a ayda 7,5 milyon su bedeli ödeyen ŞUSKİ, 2 milyon daha öder…

     Önemli değil…

     “E’ canım bu bir mühendislik konusu; sen nereden bileceksin?” diyeceksiniz.

      Doğru!

      Bu nedenle Mühendis İbrahim Okuyan’ın bu hikâye ile ilgili yazdıklarını habbe-habbe okudum.

      Şimdi memleketimin iyi niyetli, küçük ölçekli iş adamları, dernek ve odaları dayanışmayla, büyük fedakârlıklarla “Ekonomi Zirvesi” gerçekleştirdiler.

      Fırat’ı Urfa’ya getirdik, Harran’a su verdik yanı başımızdaki çıkış ağzından ekonominin kalbi OSB’ye bilmem kaçıncı kez ihale yaptığımız halde su veremedik.

     Alın size ekonomide ‘Zirvenin’ dip yaptığı hikâye!