Diyarbakır’da, PKK tarafından kaçırılan çocuklarının bulunması için HDP il binası önünde oturma eyleminin ardından yıllar sonra çocuklarına kavuşan aileler, “Mutluyuz. Biz kavuştuk çocuklarımıza, diğer aileler de kavuşsun” diyor.

‘Biz kavuştuk diğer aileler de kavuşsun'

Diyarbakır’da yaşayan Hacire Akar, 22 Ağustos 2019’da HDP İl Binası’na giderek PKK tarafından kaçırıldığını iddia ettiği oğlu Mehmet Akar’ı (21) istedi. Eylemin üçüncü gününde Mehmet Akar evine geri döndü. Oğluna kavuşan Hacire Akar, çocukları kayıp annelere çağrıda bulununca, çocukları PKK tarafından kaçırılan aileler de 3 Eylül’den itibaren HDP binası önünde oturma eylemine başladı.

Çocuklarının beş yıl önce PKK’ya katıldığını söyleyen anne Hatice Ceylan, 8 Ekim’de HDP Diyarbakır İl binası önüne gelerek oturma eylemine katıldı. 2015 yılında henüz 15 yaşındayken PKK’ya katılan oğlu Cafer Ceylan için aylarca il binası önünde oturan anne Ceylan, 9 Aralık’ta oğluna kavuştu. Beş yıllık hasreti sona eren anne Ceylan Milliyet’e şunları anlattı:

“Benim oğlumu kuzeni kandırıp götürdü. Kuzeni oğlumdan birkaç yıl önce PKK’ya katılmıştı. Dağa giderek örgüte katılan herkes ‘Kahraman olacağım’ diye gidiyor. Sonra da herkes pişman oluyor. Beni eylemde gören oğlum aradı, geleceğini söyledi. Bir ay sonra da kaçıp geldi. Hasretimiz artık sona erdi, mutluyuz, gözyaşlarımız dindi. Biz kavuştuk çocuklarımıza, diğer aileler de kavuşsun. Oğlum gibi dönmek isteyen çok kişi varmış.”

‘ABD askeri eğitti’

Cafer ile görüşmek istediğimizi söylediğimizde aile izin vermedi. Tam hazırlanıp kalkmak üzerken, baba Abdülkadir Ceylan, oğlunu çağırıp bize “Hoş geldin” demesini söyledi. Bunun üzerine Cafer odaya gelip yanımıza oturdu. Bu sırada merak ettiğimiz birkaç soruyu kendisine yöneltebildik. Gittiği için pişman olduğunu aktaran Cafer, şunları söyledi: “Benim gitme nedenim tamamen DAEŞ’e karşı savaşmaktı. Kobani’ye gittim. Orada Amerikan askerleri bize silah eğitimi verdi. Annemi eylemde görünce, gittiğime de zaten pişman olmuştum, bir arkadaşımla kaçtık.”

Koruma altındalar

Eyleme katılan aileler de evlatlarına kavuşanlar da polis korumasında. Evlerine ya da otele polis eşliğinde gidip geliyorlar. Evlerine dönenlere elektronik kelepçe takılırken, güvenlik nedeniyle de kapılarında zırhlı bir polis aracı duruyor.

‘Hiçbir ana ağlamasın’

Çocuklarına kavuşan ailelerden biri de Kaya ailesiydi. Hüsniye Kaya eylemin altıncı gününden itibaren kızı Mekkiye için il binası önündeydi. 14 yaşındayken PKK tarafından kaçırıldığını öne sürdüğü kızına beş yıl sonra 29 Aralık’ta kavuştu. Kızına kavuşan Kaya her gün il binası önüne gelerek oturma eylemine destek vermeye devam ediyor. “Yıllardır çektiğim acıyı bir ben bilirim” diyen anne Kaya “Kızım 14 yaşında, lise öğrencisiyken kandırılıp götürüldü. Bunlar hem bizim hem de kızımın hayatını mahvettiler. Kızımın psikoloji bozulmuş, çok agresif. Beş yıl sonra kızım geldi diye rahat bir nefes aldım. Bizler savaş değil barış istiyoruz. Hiçbir ana ağlamasın.” milliyet.com.tr