Bir süre önce Mardin'in Nusaybin ilçesinde PKK'lılarla girdiği çatışmada şehit olan Uzman Çavuş Sedat Sağır'ın köyde yaşayan babası Mehmet Sağır’ın en büyük hayali, şehir merkezinde bir eve kavuşabilmek. Maddi durumları iyi olmayan acılı aile, bu konuda devlet yetkililerinden destek bekliyor.

RÖPORTAJ: UĞUR BUDAK

Bu haftaki röportajımızın konuğu geçtiğimiz 16 Mayıs’ta Mardin'in Nusaybin İlçesi'nde teröristlerle çıkan çatışmada şehit olan jandarma uzman onbaşı 22 yaşındaki Sedat Sağır’ın babası Mehmet Sağır oldu. Uzman Onbaşı Sedat Sağır’ın babası Mehmet Sağır, eşi ve çocuklarıyla beraber Mehmetçik Köyü’nde oturuyor. İzmir’de askerliğini bitirdikten sonra görevine uzman onbaşı olarak devam eden ve Nusaybin’de düzenlenen bir operasyonda şehit düşen Sedat Sağır’ın acılı babası, oğlunun biran bile aklından çıkmadığını söyledi.

“Oğlum bir defa şehit oldu, biz her gün şehit oluyoruz”

Oğullarının her saat her an akıllarından çıkmadığını vurgulayan acılı baba, “Bizim yüreğimiz yaralandı, kederliyiz, Allah kimsenin yüreğini yaralamasın, kimseyi yaralamasın” dedi.

İşte Şehit Babası Mehmet Sağır ile yaptığımız röportaj…

Sizi tanıyabilir miyiz?

Ben Mehmet Sağır. Daha önce şehir merkezinde kirada oturuyorduk. Kirada kaldığımızdan dolayı çok sıkıntılar çektik, bu nedenle Mehmetçik Köyü’ne geldik. Belli aralıklarla inşaatlarda sıvacı olarak çalışıyorum. 5 Çocuğum var, biri şehit oldu. 16 Yıldır burada geçimimizi sağlıyoruz. Küçük çocuklarımın hepsini burada yetiştirip, büyüttüm. Burada işe gönderdim, askere gönderdim. Oğlum Sedat, askerliğini bitirdikten sonra uzman çavuş oldu. Oğlum göreve başladıktan sonra Şırnak, Cizre’de, Sur İlçesinde,  Silvan ve Mardin’de operasyonlara katıldı. Beni aradığında; “Baba Mardin’e gideceğim, orası çok zor olacak” dedi. Ben de “Allah kolaylık versin” dedim. Gerçekten de Mardin’e gittiğinde çok zor oldu, şehit oldu.

Bu terör olaylarıyla ilgili neler söylemek istersiniz?

Biz bu devlet için savaşırız, biz devletimize değer vermezsek kim değer verecek? Askeriye Peygamberler Ocağıdır, hepimizin ocağıdır, hepimiz bayrak için yaşıyoruz. Bu bayrak olmasa biz yaşayamayız, bu bayrak dalgalandığı sürece hiçbir ülke bize karşı çıkamaz. 

Yetkililer sizlere destek verdi mi, şehit aylığı bağlandı mı?

Şehit oğlumun emeklilik maaşını verdiler, henüz şehit maaşı bağlanmadı ama yakın bir süreçte bağlanacağını düşünüyorum. Şanlıurfa Valimiz bizlere destekte bulundu. Belediyeler de taziyede yardım ettiler. Bize ev için söz verildi ama halen ev alınmadı, biz öncelikle şehir merkezinde içine girebileceğimiz bir eve kavuşmak istiyoruz. Şuanda bizim yaşadığımız evin bulunduğu yer bile bizim değildir.

“Oğlum bir defa şehit oldu, biz her gün şehit oluyoruz”

 Burada şehit oğlumun anıları var, bu nedenle burada yaşayamıyoruz. Bizim çocuğumuz Türkiye’nin evladıdır, o bir defa şehit oldu biz her gün şehit oluyoruz. Bizim yediğimiz içtiğimiz belli değil. Oğlumuz her saat, her an aklımızda, içimizden hiç çıkmıyor. Bizim yüreğimiz yaralandı, kederliyiz, Allah kimsenin yüreğini yaralamasın, kimseyi yaralamasın.

Devlet yetkililerinden beklentiniz nedir?

16 yıldır burada yaşıyoruz. Biz kiraya çıkmak istemiyoruz. Bizim başımızı koyabileceğimiz bir ev istiyoruz. Ev alınacak dediler, yazı Bakanlığa gönderilmiş ama ne zaman verileceği belli değil. Ev çıkmasa “Sizi kiraya çıkarırız, sizin kiranızı 10 yıl biz öderiz” diyorlar. Biz kiraya çıkmak istemiyoruz, kendi evimizin olmasını istiyoruz. Ben çok acılar çektim, bu saatten sonra acı çekmek istemiyorum.

Son olarak neler söylemek istersiniz?

Oğlumun adının bir mahalle ya da bir parka verilerek yaşatılmasını istiyorum. Bu konuda yetkililerden destek bekliyorum.