Beşiktaş’ta oynadığı dönemde sahanın her bölgesindeki Ekrem Dağ’ı size bir külah dondurma uzatırken görürseniz şaşırmayın. Zira artık şansını bambaşka bir yerde deniyor!

Dondurma işine girmeye ne zaman karar verdin? Nerden esti?

Burayı 2010 yılında açtık ama mekan açma fikri her zaman aklımın bir köşesindeydi. Avusturya’da oynadığım Sturm Graz takımının başkanı Charly Temmel’ın kendi adında bir dondurmacısı vardı, ona hep özenirdim, sonunda başkanın Türkiye’deki distribütörü oldum.

Mekan açıldığında Beşiktaş’taydın, sonra Gaziantepspor’a, oradan da Şanlıurfaspor’a transfer oldun.

Burayı uzaktan nasıl idare ediyorsun?

İşin başında kardeşim duruyor, ben de gelemediğim zamanlarda uzaktan hesap kitap işlerini kontrol ediyorum. Türkiye’de ve Avusturya’da birer şubemiz var.

Bu işin kazancı seni tatmin ediyor mu? Her şey beklediğin gibi mi gitti?

İlk yıl çok zor geçti. İstiklal Caddesi’nin ortasında olmamıza rağmen insanları alıştırmamız kolay olmadı. Şu an her şey yolunda. Tek sorunum futbolcu arkadaşlarım; onlara gelir-gider tablosunda ayrı bir yer açtım, bana çok masrafları oluyor! Dondurmaları yiyip yiyip gidiyorlar!

Futbolu bıraktıktan sonra ne yapmayı düşünüyorsun?

Dondurma satarım! Şaka tabii. Futbolu bırakmak çok zor geliyor. O yüzden hâlâ ne yapacağımı düşünmedim.

Seni burada gören müşteriler ne tepki veriyor?

Bu işi çok sevdiğim için dükkana geldiğimde ben de çalışıyorum. Dondurmanın yapılışını izliyorsun, müşteriyi mutlu etmeye çalışıyorsun, 5 dakikada kaç para geldiğini merak ediyorsun! Bildiğin sipariş alıp servis yapıyorum. Bazıları beni tanıyıp “Ne hallere düşmüş!” diyor, benzettiklerini sananlar oluyor… (sözcü)